Een ieder die een beetje de nieuwsberichten van de afgelopen dagen, weken en maanden heeft gevolgd heeft iets opmerkelijks kunnen waarnemen namelijk dat (het erop lijkt dat) er momenteel 2 regeringen aan het roer zijn, in Suriname.
Althans, zo komt het over bij de burger. Een hoogtepunt is de afgelopen dagen bereikt met het scenario ‘wel of niet vervangen van Minister Diana Poki van NH’. Hierbij hebben wij een stukje politiek van de hoogste orde mogen waarnemen waarbij er niet geschroomd is de zaak te polariseren tot op een niveau dat eng is en burgers mogelijk de stuipen op het lijf heeft gejaagd .
Te midden van een enorme financiële crisis en een kritiek punt binnen onze volksgezondheid naar zeggen van de autoriteiten , wordt er flink ruzie gemaakt tussen de twee grootste regeringspartijen. Exponenten van beide partijen deinzen niet terug voor elkaar en sturen de vreemdste zaken de atmosfeer in.
Het is intussen overduidelijk geworden dat cohesie binnen deze regering helaas ontbreekt en dat het idee gewekt is dat er twee regeringen aan het roer zijn in Suriname. Gebrek aan leiderschap dus.
Wij van A20 roepen mede namens delen van het volk de regeringsleiders op om de gelederen te sluiten en dienend leiderschap te tonen, waarbij het eigen belang (lees partijbelang) aan de kant geschoven wordt om Suriname uit het diepe dal waarin het nu verkeert te kunnen halen.
We hebben onlangs de stap gezet naar het IMF. Wij, het volk, vragen ons af hoe dit besluit genomen is.
Als wij lezen in DWT http://www.dwtonline.com/mobiel/?node=514859 dat het herstelplan nog niet is goedgekeurd door DNA en waarvan de wijzigingen ook nog niet bekend zijn bij andere groepen in het land fronsen wij bezorgd de wenkbrauwen.
Hoe zal dit plan uitgevoerd worden als de twee grootste partijen uit de regering ruziën met elkaar en vaker harde taal naar elkaar geuit wordt? Is er voldoende ‘common ground’ voor partijen om elkaar te vinden straks wanneer de harde maatregelen genomen moeten worden? Waar ligt bij deze partijen het belang van het volk?
VHP zijn de overige regeringspartijen in voldoende mate meegenomen bij de besluiten die genomen zijn in de gang naar het IMF?
