A20 was met stomheid geslagen na het bericht in de media dat Dean Gorré met ‘Natio’ op bezoek zou zijn geweest bij een ‘druglord’.
Althans volgens het bestuur van de SVB. Er volgen verder geen namen, bewijzen en ook de eventuele context van dat bezoek is niet duidelijk.
Dit is een duidelijk voorbeeld van onbehoorlijk bestuur en een leiderschapsstijl die niet meer past in de moderne tijd. Noem man en paard of onthoud je van dergelijke uitspraken. Zonder ons verder te willen mengen in de details die we niet kennen krijgen we wel weer een typisch voorbeeld te zien hoe leiderschapsstijl in Suriname vormgegeven wordt. De relatie tussen het bestuur en de werknemer is duidelijk.
Het bestuur is de baas en Dean Gorré dient zich als knecht op te stellen. De niet gefundeerde beschuldiging is een straf voor het niet gehoorzamen aan de leiding.
In alle lagen van onze maatschappij zien we dit fenomeen terug. In het midden- en kleinbedrijf, de ambtenarij of het verenigingsleven. De baas bepaald en de rest dient te volgen. De typische baas-knecht verhouding die in Suriname nog sterk leeft.
Dit is inmiddels mondiaal een volledig achterhaalde manier van leidinggeven. Er zijn door wetenschappers diverse leiderschapsstijlen gedefinieerd. De lijst is lang. Een aantal leiderschapsstijlen zijn de democratische, de strategische, de coachstijl en de in Suriname gangbare autocratische en bureaucratische leiderschapsstijl.
Bij de autocratische leiderschapsstijl is er één de baas en inbreng van anderen is niet gewenst. De bureaucratische leiderschapsstijl heeft als kenmerk dat inbreng soms is toegestaan maar al snel stranden initiatieven op argumenten zoals “we doen het al 25 jaar zo dus het werkt”.
Ook de politiek bedient zich van beide leiderschapsstijlen. Men is volksvertegenwoordiger maar is zich niet bewust van hun rol als vertegenwoordiger van het volk die men behoort te dienen. Men vertegenwoordigt voornamelijk de eigen partij en de eigen belangen. Dat is duidelijk zichtbaar door het niet transparant willen zijn naar het volk toe over de te nemen maatregelen en het ontbreken van
uitleg over de maatregelen. De baas bepaalt en het volk moet zich maar laten knechten.
A20 ziet dit alles al langere tijd met lede ogen aan. Zolang opvolgende regeringen deze manier van werken hanteert wordt dit als normaal gezien en werkt het door in alle lagen van de bevolking. Als een politicus tijdens een persconferentie een journalist een schrobbering geeft omdat een vraag hem niet bevalt is duidelijk hoe de verhouding ligt. Er is maar één de baas.
Dat het volk deze mensen op hun positie hebben gezet en dus recht hebben op het afleggen van verantwoording door deze personen ontgaat hun volledig. Dat de journalistiek een controlerende taak heeft ontgaat hun duidelijk ook. En zolang de politiek dit normaliseert zal het ook op de Surinaamse werkvloer niet veranderen.
De baas-knecht verhouding zal blijven bestaan. Vooruitgang wordt geremd en initiatieven worden de kop ingedrukt. Terwijl de wereld verder gaat blijft Suriname achter. Net zolang tot al het talent weg is en er alleen nog een handvol jaknikkers overblijven samen met een enorme schuldenberg.
A20 gaat dit veranderen. A20 gaat voor dienend leiderschap. Dus van power leaders naar servant leaders. Van controle over het volk naar vertrouwen in het volk. Het volk beschouwen als stakeholders van het land.
Dus wat gaat A20 doen?
We gaan luisteren naar u. We gaan het volk en hun noden serieus nemen. We gaan een commitment aan met het volk om samen te groeien. We gaan samen met u bouwen aan onze gemeenschap. We zorgen voor een groter bewustzijn bij elke Surinamer over onze belangrijke rol in de wereld als voorbeeld hoe we met verschillende etniciteiten en religies samenleven.
We geven de ruimte om samen te helen na jaren van wanbeleid. En we nemen het rentmeesterschap over onze grondstoffen serieus. We doen dat samen met u als stakeholders van dit schitterende en vruchtbare land.
A20