Ik ben een 53 jarige Surinamer, getrouwd met Sharon en heb vier dochters en een kleinzoon. Hoewel ik niet hier geboren ben, ben ik vanaf 1974 onafgebroken in Suriname.
Door mijn studie Agrarische Productie aan ADEK, met specialisatie fruitverwerking, ben ik vroeg in aanraking gekomen met verschillende gebieden in Suriname. Eerst in de kustvlakte en later vanwege werk in het binnenland.
Ik heb kort in de landbouw, fruitwerking en goudsector (goudopkoop) gewerkt, maar sinds 2002 in natuurbescherming en milieu. Bij WWF (World Wildlife Fund) Guianas (thans Suriname) ben ik gestart als communications officer. Dit werk bracht mij naar bijna alle uithoeken van het land en ook in Guyana en Frans Guyana. Om de natuur van zo dichtbij mee te maken, heeft mij bijzondere waardering bijgebracht voor het Guyana Schild en nog meer voor Suriname.
Maar nog meer dan de natuur zijn het de mensen die Suriname, Suriname maken. Van alle streken op aarde zijn onze voorouders hierna toe gebracht of gekomen en hebben de basis gelegd voor het volk van Suriname. Hun inzet is niet tevergeefs geweest; anders waren wij er vandaag niet. Echter zien we dat die verdiensten verkwanseld worden door slecht en egoïstisch bestuur van politieke leiders in dit land. De vele misstanden hoef ik niet te noemen, ze spreken voor zich.
Ik ben in bijna het hele land geweest tot de zuidgrens en ik zie 1 aspect dat telkens terug komt; hoe kunnen we met zijn allen uit de survival mode geraken en komen op het niveau van leven, in dit mooie land. Met de mogelijkheden, netwerk, talenten en track record die ik heb, kan ik een bredere bijdrage leveren aan de algemene ontwikkeling van ons land, in sociaal en economisch opzicht. Mijn ja is ja en mijn nee is nee.
Voor ontwikkeling gaat mijn voorkeur gaat als eerste uit naar een groene economie; hoe kunnen wij onze natuurlijke hulpbronnen en menselijke hulpbronnen verantwoord ontwikkelen, zodat mens en milieu niet vernietigd worden. We hoeven niet alleen te onttrekken aan de natuur, maar de natuur behouden en ten toon te stellen door o.a. ecotourisme, verhandeling van carbon credits en medicinale planten.
Ten tweede zie ik landbouw als belangrijke sector, waarbij productie voor eigen consumptie als vervanging van import en export voorop staat. Daarnaast is verwerking tot eindproducten en nichemarkt producten ook een aandachtspunt. Tevens kunnen land-en tuinbouw genoeg banen opleveren voor mensen die “vast zitten” op kantoor. Genoeg Surinamers leven op 1-2.5 hectare grond, die niet optimaal ingezet wordt. We hebben door de eeuwen heen bewezen dat we als land voldoende agrarische productie kunnen ontwikkelen voor export. Hierdoor wordt direct ondernemerschap gestimuleerd, met natuurlijk training en begeleiding. Vanuit een samenwerking tussen de overheid en private sector zal er een nationaal agrarisch marketing plan ontwikkeld moeten worden, dat de zekerheid biedt van de afzet van de agrarische producten die geproduceerd worden.
Ten derde ga ik voor toegepast/talentgericht onderwijs en vocational training, naast een verbeterde vorm van het huidige model. Er is enorm veel talent in onze bevolking, maar dat komt niet tot uiting omdat ons onderwijs niet gericht is op talentontwikkeling. Kunst, landbouw en montage, etc. zijn prima beroepen, waarin mensen eerlijk een goed bestaan kunnen opbouwen.
De hedendaagse politiek mist de essentie van de politiek en dat is dienen en leiden van het volk tot welvaart en welzijn. A20 kan het tegendeel bewijzen; leiders die in dienst staan van de samenleving en gedreven worden door een realistische ontwikkelingsvisie voor allen. Het kan anders! Wan tra fas’ de!
Jerrel Pinas A20 DNA kanditaat #13, Paramaribo.
